Nieodpłatne świadczenia dla pracowników oddelegowanych a podatek od towarów i usług

Interpretacja art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej określanej jako: ?ustawa?) w kontekście pojęć “cele osobiste” oraz “nieodpłatne świadczenia usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika” była przedmiotem rozstrzygnięcia w jednym z niedawnych wyroków WSA w Poznaniu (I SA/Po 467/17). Sąd uznał w nim m.in., że za usługi dokonane do celów działalności gospodarczej należy uznać takie, które mają związek z potrzebami działalności gospodarczej, a więc których wykonanie jest celowe dla osiągnięcia bądź poprawienia efektów tej działalności. Celowość ta może istnieć również wtedy, gdy usługa nieodpłatna nie jest niezbędna do osiągnięcia efektu działalności gospodarczej, ale obiektywnie może na te efekty wpływać.

Wyrok zapadł w sprawie ze skargi na interpretację indywidualną Ministra Rozwoju i Finansów, w której to skardze Spółka podniosła zarzut naruszenia przepisów prawa materialnego, tj. art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy poprzez błędną wykładnię tego przepisu i w rezultacie stwierdzenie, iż zapewnienie pracownikom oddelegowanym do wykonywania pracy w Spółce nieodpłatnych świadczeń związanych z edukacją dzieci oraz związanych z zakwaterowaniem, tj. zapewnienie oprócz zakwaterowania w pobliżu miejsca pracy także dodatkowych mieszkań dla rodzin pracowników, stanowi usługę w rozumieniu wyżej powołanego przepisu i w efekcie powinno podlegać opodatkowaniu VAT. Spółka bowiem wnioskując o wydanie interpretacji indywidulanej stała na stanowisku, że nieodpłatne zapewnienie przez Spółkę opisanych świadczeń nie powinno być traktowane jako odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 ustawy.

 
W opinii WSA w Poznaniu skarga na interpretację nie zasługiwała na uwzględnienie. Sąd zgodził się w szczególności z organem, że gdy Spółka będzie nieodpłatnie zapewniać pracownikom oddelegowanym do wykonywania pracy w Spółce świadczenia związane z edukacją dzieci oraz gdy oprócz świadczenia usług zakwaterowania w pobliżu miejsca pracy Spółka będzie zapewniała także dodatkowe mieszkania dla rodzin pracowników w celu zapewnienia dzieciom dostępu do usług edukacyjnych nie można mówić, że nadrzędnym celem świadczonych usług będzie realizacja celów gospodarczych Spółki, ponieważ opisane nieodpłatne świadczenie Spółki będzie bezpośrednio służyło zaspokojeniu prywatnych potrzeb tych pracowników i ostatecznie korzyści osobiste osiągnięte przez pracownika będą miały dominujące znaczenie w stosunku do realizacji celów gospodarczych Spółki.

 
Dokonując interpretacji ustępu 2 art. 8 ustawy, a przede wszystkim pojęć “cele osobiste” oraz “nieodpłatne świadczenia usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika”, Sąd odwołał się do stanowiska wyrażonego w wyroku WSA w Gliwicach z dnia 6 lipca 2016 r. (III SA/Gl 2219/15),  przyjmując za swoje wyrażone w nim stanowisko. Wskazał także na wyrok NSA z 23 października 2015 r. (I FSK 1104/14) i zawarte w nim wskazówki interpretacyjne z wyroków TSUE z 16 października 1997 r. w sprawie C-258/95 (Julius Fillibeck Söhne GmbH & Co. KG) oraz z 11 grudnia 2008 r. w sprawie o sygnaturze C-371/07 (Danfoss and AstraZeneca). W pierwszym z wyroków TSUE uznał, że jeżeli korzyść podatnika przeważa nad korzyścią pracownika, wówczas świadczenie to zachowuje swój nieodpłatny charakter i nie podlega opodatkowaniu. W wyroku w sprawie Danfoss Trybunał podkreślił znaczenie ścisłego związku pomiędzy działalnością gospodarczą podatnika, a świadczoną nieodpłatnie usługą. Wskazał ponadto, że usługa ta powinna służyć przede wszystkim interesom podatnika, a korzyść pracownika powinna mieć charakter uboczny.

 
Uwzględniając powyższe WSA uznał, że krąg potencjalnych adresatów świadczonych usług obejmuje osoby de facto nie związane z działalnością gospodarczą Spółki (rodziny pracowników), a zatem związek na który powołuje się Spółka jest zbyt odległy i niepewny, aby można było określić go jako bezpośredni, czy też ściśle związany z działalnością przez nią prowadzoną, a korzyść, jaką czerpaliby członkowie rodzin pracowników z oferowanych im usług (dostęp do odpowiedniej edukacji i dodatkowe mieszkania w innej lokalizacji dla realizacji tego celu), przeważa nad korzyścią Spółki.

 
Z tych też względów Sąd uznał, że usługi, w których zasadniczą korzyść odnoszą pracownicy są świadczone na ich osobiste cele, a w konsekwencji usługi te podlegają opodatkowaniu na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy.

 
dr Joanna Kiszka
Konsultant podatkowy
joanna.kiszka@isp-modzelewski.pl
tel. (32) 259 71 50

Źródło: http://www.isp-modzelewski.pl/component/content/article?id=914&start=8