O firmanctwie nie można mówić wówczas, gdy ktoś pomaga prowadzić lub zarządzać czyjąś firmą np. rodzinną.
Zgodnie z art. 113 Ordynacji podatkowej jeżeli podatnik, za zgodą innej osoby, w celu zatajenia prowadzenia działalności gospodarczej lub rzeczywistych rozmiarów tej działalności, posługuje się lub posługiwał się imieniem i nazwiskiem, nazwą lub firmą tej osoby, osoba ta ponosi solidarną odpowiedzialność z podatnikiem całym swoim majątkiem za zaległości podatkowe powstałe podczas prowadzenia tej działalności. Artykuł 113 Ordynacji podatkowej pozwala na rozciągnięcie na firmującego odpowiedzialności za zaległości podatkowe powstałe podczas prowadzenia firmowanej działalności. Osobą trzecią w rozumieniu tego przepisu jest osoba udostępniająca podatnikowi swoje imię i nazwisko, nazwę lub nazwę spółki. Zamiar podatnika zatajenia prowadzenia działalności gospodarczej lub jej rzeczywistych rozmiarów ( znany tej osobie) jest zatem warunkiem odpowiedzialności określonej tym przepisem.
Zgodnie jednak z ugruntowanym poglądem orzecznictwa o firmanctwie nie można mówić wówczas, gdy ktoś pomaga prowadzić lub zarządzać czyjąś firmą np. rodzinną. Jest to sytuacja inna od zdefiniowanej w art. 113 Ordynacji podatkowej ponieważ nie jest oparta na posługiwaniu się cudzym imieniem i nazwiskiem, przy prowadzeniu własnej działalności gospodarczej w celu jej ukrycia, ale na stosunku pełnomocnictwa, a więc prowadzenia cudzych spraw na zlecenie, w imieniu i na rzecz mocodawcy.
Ponadto stosunek pełnomocnictwa między dwiema osobami, zgodnie z którym zleceniobiorca prowadzi firmę mocodawcy, wyłącza możliwość postawienia zarzutu firmanctwa.
Barbara Głowacka
Doradca podatkowy
nr wpisu 12538
Źródło: http://www.isp-modzelewski.pl/component/content/article?id=868&start=18
