Czy kwota ryczałtu z tytułu wykorzystywania przez pracownika samochodu służbowego do celów prywatnych obejmuje koszty paliwa zakupionego przez pracodawcę do tego pojazdu?

W kwestii nieodpłatnych świadczeń, jakie pracownik otrzymuje w związku z możliwością korzystania z samochodu służbowego do celów prywatnych, określonych ryczałtowo w art. 12 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej powoływanej jako: ?ustawa?) od lat ścierają się poglądy podatników i organów podatkowych. Problematyczna jest w szczególności dopuszczalność objęcia tymże ryczałtem wszystkich wydatków ponoszonych przez pracodawcę w związku z wykorzystywaniem samochodu służbowego takich, jak koszty zakupu paliwa, ubezpieczenia, serwisu i napraw powstałych w wyniku zwykłego korzystania z samochodu.

 
Organy podatkowe zgodnie twierdzą, że kwota ryczałtu określona w art. 12 ust. 2a ustawy, z tytułu wykorzystywania przez pracownika samochodu służbowego do celów prywatnych, nie obejmuje kosztów paliwa zakupionego przez pracodawcę do tego pojazdu. Stanowisko takie wyrażają np. wydane z upoważnienia Ministra Finansów interpretacje indywidualne Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 10 listopada 2016 r. (IPPB4/4511-998/16-2/AK) oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 4 listopada 2016 r. (2461-IBPB-2-2.4511.755.2016.1.JG).

 
Jednakże w orzecznictwie dominuje pogląd przeciwny. Sądy administracyjne najczęściej uchylają interpretacje organów podatkowych odnośnie powstania u pracownika odrębnego świadczenia i przychodu z tytułu pokrywania przez pracodawcę kosztów paliwa. Tak też orzekały przykładowo: WSA w Warszawie w wyroku z 5 maja 2016 r. (III SA/Wa 1925/15), WSA w Opolu w wyroku z 6 maja 2016 r., ( I SA/Op 68/16), jak również WSA w Poznaniu w wyroku z 11 maja 2016 r. (I SA/Po 1766/15). Przy czym WSA we Wrocławiu w wyroku z 23 listopada 2015 r. (I SA/Wr 1595/15) uznał, że świadczeniem pracodawcy jest nie tyle samo udostępnienie samochodu, co zapewnienie możliwości jego prawidłowego używania, w tym także ponoszenie wszystkich niezbędnych wydatków umożliwiających takie używanie, tj. kosztów eksploatacji, w tym materiałów eksploatacyjnych, kosztów związanych z zakupem paliwa, czy badań technicznych.

 
Z kolei w uzasadnieniu jednego z ostatnich orzeczeń w przedstawionej kwestii, a mianowicie wyroku WSA w Gliwicach z dnia 7 lutego 2017 r. (I SA/Gl 1071/16), sąd ten podzielając pogląd wyrażony w wyroku WSA we Wrocławiu z 23 listopada 2015 r. (I SA/Wr 1595/15) stwierdził m.in., że w jego ocenie wykładnia celowościowa art. 12 ust. 2a ustawy ?wskazuje na objęcie ryczałtem wszystkich wydatków ponoszonych w związku z wykorzystywaniem samochodu służbowego. Niewątpliwie intencją ustawodawcy było uproszczenie obowiązków pracodawcy w zakresie ustalania przychodu?. Natomiast odmienne – lansowane przez organ interpretacyjny – rozwiązanie, wskazujące na wyłączenie paliwa z wydatków związanych z użytkowaniem samochodu służbowego, tj. wskazujące na jego odrębność w konsekwencji stanowiłoby dalsze skomplikowanie w zakresie prowadzenia niezbędnych ewidencji. To z kolei ? zdaniem WSA w Gliwicach – niweczyłoby ideę ryczałtu i założonego nią celu.

 
Przyjąć zatem należy, że skoro intencją ustawodawcy było uproszczenie zasad ustalania wartości świadczenia, to chciał on objąć ryczałem wszystkie jego elementy. Skoro zaś tak, to – określona w art. 12 ust. 2a ustawy – kwota ryczałtu z tytułu wykorzystywania przez pracownika samochodu służbowego do celów prywatnych, obejmuje również koszty paliwa zakupionego przez pracodawcę do tego pojazdu.

 
Niestety, wymienione wyżej wyroki są nieprawomocne, dlatego też wskazane jest ostrożne stosowanie wzmiankowanej korzystnej wykładni art. 12 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r.

 
dr Joanna Kiszka
Konsultant podatkowy
joanna.kiszka@isp-modzelewski.pl
tel. (32) 259 71 50

Źródło: http://www.isp-modzelewski.pl/component/content/article?id=871&start=14