Przy umowie faktoringu właściwego wynagrodzenia dla faktora – prowizji – nie należy utożsamiać z płatnościami odsetkowymi wynikającymi z korzystania z cudzego kapitału. Gdy jest wypłacane na rzecz podmiotu zagranicznego, polski przedsiębiorca nie pobiera podatku u źródła. Przy umowie faktoringu właściwego wynagrodzenia dla faktora – prowizji – nie należy utożsamiać z płatnościami odsetkowymi wynikającymi z korzystania z cudzego kapitału. Gdy jest wypłacane na rzecz podmiotu zagranicznego, polski przedsiębiorca nie pobiera podatku u źródła.
Tak wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 8 sierpnia 2017 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.151.2017.1.IZ. W interpretacji tej wskazano, że spółka prowadzi działalność gospodarczą obejmującą m.in. sprzedaż wyrobów chemicznych.
W celu poprawienia płynności finansowej planuje przystąpić do umowy faktoringu właściwego. Faktor jest belgijskim rezydentem podatkowym. Spółka stała na stanowisku, że wynagrodzenie wypłacane na rzecz faktora z tytułu umowy faktoringu nie mieści się w żadnej z kategorii przychodów wskazanych w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i w konsekwencji nie będzie zobowiązana do pobrania podatku u źródła od wypłacanego wynagrodzenia. Jej zdaniem istotą zawartej przez nią umowy faktoringu jest cesja wierzytelności za określoną cenę, a nie finansowanie dłużne.
Faktoring stanowi kompletną usługę, która niewątpliwie wykracza poza samo dostarczenie środków pieniężnych, a więc np. pożyczkę, kredyt czy wydanie innych instrumentów dłużnych generujących płatność odsetek. W ramach faktoringu nie dochodzi do wydania środków pieniężnych podlegających zwrotowi po określonym czasie. Zatem umowa faktoringu nie może być utożsamiana z umową pożyczki/kredytu, gdzie dochodzi do wydania kapitału, za korzystanie z którego wierzycielowi należne są odsetki. Ponadto czynności wykonywane przez faktora w związku z obsługą umowy faktoringu nie są świadczeniami wymienionymi w art. 21 ust. 1 pkt 2a tej ustawy, ani świadczeniami do nich podobnymi.
Wobec tego spółka uznała, że nie ma ona obowiązku poboru podatku u źródła od wynagrodzenia wypłacanego na rzecz faktora z tytułu realizacji umowy faktoringu. Organ podatkowy zgodził się ze stanowiskiem spółki i odstąpił od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.
Andrzej Łukiańczuk
Doradca podatkowy nr 10266
andrzej.lukianczuk@isp-modzelewski.pl
tel. (22) 517 30 60 wew. 129
