Działalność społecznie użyteczna a odliczenie podatku od towarów i usług

WSA w Krakowie w wyroku z dnia 29 marca 2017 r. (I SA/Kr 92/17) odniósł się do dopuszczalności odliczania podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług mających pozostawać w związku z upowszechnianiem i wspieraniem przez podatnika działalności społecznie użytecznej.

W stanie faktycznym sprawy Spółka wystąpiła z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w odniesieniu do zdarzenia przyszłego pytając, czy w przypadku opodatkowanej sprzedaży czasu reklamowego i przestrzeni reklamowej w portalu internetowym oraz wspieraniu przez Spółkę działalności społecznie użytecznej przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej określanej jako: ?ustawa?) z tytułu wydatków np. nabycie towarów i usług pozostających w bezpośrednim związku z budową, rozbudową czy modernizacją placu zabaw dla dzieci.  W ocenie Spółki poniesienie wydatków na usługi projektowe, materiały budowlane, usługi budowlane, usługi nadzoru inwestorskiego, usługi kierownika robót  jest  konieczne, by informacje o podjętym działaniu mogły stać się elementem programu radiowego, czy portalu, bowiem bez budowy placu nie będzie można przeprowadzić na antenie radia relacji z placu budowy, czy pokazać w portalu zdjęć.

 
Zdaniem Spółki nabywane przez nią towary i usługi pozostają w bezpośrednim związku z upowszechnianiem i wspieraniem działalności społecznie użytecznej i mają związek z czynnościami opodatkowanymi, wobec czego spółce powinno przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego.

 
W wydanej interpretacji Minister Finansów uznał powyższe stanowisko za nieprawidłowe. Uzasadniając ocenę organ podał, że przepisy ustawy dotyczące odliczeń powinny być interpretowane tak, by warunkiem prawa do odliczenia podatku było, co do zasady, istnienie bezpośredniego i niezwłocznego związku pomiędzy daną transakcją, z którą związany jest podatek naliczony, a transakcją opodatkowaną, dla której zakup ten poczyniono, w sprawie Spółki nie występuje zaś ani bezpośredni ani nawet pośredni wpływ realizowanej działalności społecznie użytecznej na przyszłą sprzedaż opodatkowaną Spółki przez ewentualne nakłonienie potencjalnych klientów – reklamodawców do nabywania czasu reklamowego na antenie radia lub w portalu prowadzonym przez Spółkę, po emisji audycji programu radiowego związanego z działalnością społecznie użyteczną. Wobec czego, w ocenie organu, pomiędzy realizacją działalności społecznie użytecznej, o której może być mowa podczas programu radiowego, a potencjalnym zwiększeniem przychodów spółki komercyjnej z tytułu sprzedaży czasu reklamowego na antenie radia lub portalu brak jest związku przyczynowo-skutkowego. Tym samym ? według MF – nie można uznać, że np. zbudowanie placu zabaw wpłynie na zwiększenie obrotów ze sprzedaży czasu reklamowego Spółki. Działalność społecznie użyteczna w żaden więc sposób nie wiąże się z działalnością gospodarczą Spółki prowadzoną w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i uzyskiwaniem przychodów opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, bowiem logiczna i uchwytna konsekwencja pomiędzy poniesieniem wydatków na działalność społecznie użyteczną, a czynnościami opodatkowanymi w postaci emisji reklam jest na tyle odległa, że nie ma podstaw do dokonywania odliczeń podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług pozostających w bezpośrednim związku z działalnością społecznie użyteczną.

 
WSA w Krakowie, do którego Spółka zaskarżyła przedstawioną interpretację uznał niezasadność skargi i przychylił się do oceny Organu, że pomiędzy realizacją działalności społecznie użytecznej, o której może być mowa podczas programu radiowego, a potencjalnym zwiększeniem przychodów Spółki z tytułu sprzedaży czasu reklamowego na antenie radia lub portalu istotnie brak jest bezpośredniego, wymiernego, uchwytnego, czy zgoła weryfikowalnego związku przyczynowego. Zdaniem Sądu ?opisane we wniosku wydatki na działalność społecznie użyteczną, aby w jej efekcie przedstawić to na antenie lub portalu, pozwalają jedynie na przyjęcie ich związku z produkowaną audycją, lecz nie stanowią one elementu cenotwórczego dla świadczonych usług opodatkowanych w postaci sprzedaży reklam i przestrzeni reklamowej. Zatem zasadnie przyjął organ, iż opisywany we wniosku związek pomiędzy wydatkami na działalność społecznie użyteczną, a czynnościami opodatkowanymi w postaci emisji reklam jest zbyt odległy i nieuchwytny w rozumieniu art. 86 ust. 1 ustawy?. W konsekwencji argumentacja Spółki nawiązująca do zwiększenia słuchalności audycji dotyczących działań społecznie użytecznych, nie może ? według WSA – w świetle brzmienia art. 86 ust.1 ustawy prowadzić do przyjęcia związku pomiędzy zakupami, a sprzedażą opodatkowaną.

 
WSA podkreślił, że art. 86 ust. 1 ustawy nie definiuje wprost charakteru związku pomiędzy zakupami, a sprzedażą opodatkowaną, jaki uprawnia do odliczenia podatku naliczonego. Przepis ten nie określa w szczególności, czy związek ten musi być bezpośredni czy pośredni, jednakże wprowadza warunek, aby towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, co wskazuje ? wg Sądu – wyraźnie na ścisły związek podatku naliczonego podlegającego odliczeniu z opodatkowaną działalnością podatnika. Podobne stanowisko w kwestii niezwłocznego związku pomiędzy daną transakcją, z którą związany jest podatek naliczony a transakcją opodatkowaną, dla której zakup ten poczyniono zajął zarówno NSA w wyroku z dnia 29 stycznia 2015r. (I FSK 2043/13), jak i Trybunału Sprawiedliwości UE (np. w  orzeczeniu C-4/94 z dnia 6 kwietnia 1995r. oraz wyroku C-98/98 z 8 czerwca 2000 r.).

dr Joanna Kiszka
Konsultant podatkowy
joanna.kiszka@isp-modzelewski.pl
tel. (32) 259 71 50

Źródło: http://www.isp-modzelewski.pl/component/content/article?id=867&start=2