Kryterium decydującym o tym, czy dane świadczenie jest świadczeniem ze stosunku pracy jest okoliczność, czy świadczenie to może otrzymać wyłącznie pracownik, czy też inna osoba niezwiązana z pracodawcą stosunkiem pracy i czy między świadczeniem, stosunkiem pracy istnieje związek faktyczny i prawny.
W orzecznictwie sądowym wyrażany jest pogląd, że kryterium decydującym o tym, czy dane świadczenie jest świadczeniem ze stosunku pracy, nie jest źródło finansowania wydatku przez pracodawcę, ale okoliczność, czy świadczenie to może otrzymać wyłącznie pracownik, czy też inna osoba niezwiązana z pracodawcą stosunkiem pracy i czy między świadczeniem, stosunkiem pracy istnieje związek faktyczny i prawny (np. wyrok NSA z dnia 8 września 2016 r., II FSK 3073/14, wyrok NSA z dnia 28 czerwca 2016 r. II FSK 1490/14). W wyroku NSA z dnia 24 czerwca 2016 r. II FSK 1554/14 Sąd wskazał, że: ?Artykuł 12 ust. 1 u.p.d.o.f. stanowi o przychodach ze stosunku pracy, a nie przychodach związanych, towarzyszących albo osiągniętych przy okazji stosunku pracy. Jeżeli zatem pracownik osiągnie przychód pozostający w związku faktycznym z wykonywaniem pracy, ale nie stanowiący przychodu ze stosunku pracy, nie będzie to przychód, o którym jest mowa w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f.?
Jak wskazał WSA w Warszawie w wyroku z dnia 27 listopada 2015 r. (III SA/Wa 3853/14), za przychody ze stosunku pracy lub stosunków pokrewnych uznać należy te wszystkie świadczenia, które pracownik otrzymuje ze środków pracodawcy w związku z pozostawaniem w stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Jak wskazuje się w orzecznictwie sądowym źródło finansowania wydatków nie jest przesądzającym w kwalifikacji przychodów do określonego źródła przychodów.
Andrzej Łukiańczuk
Doradca podatkowy nr 10266
andrzej.lukianczuk@isp-modzelewski.pl
tel. (22) 517 30 60 wew. 129
Źródło: http://www.isp-modzelewski.pl/component/content/article?id=871&start=11
