Kurs waluty a import usług

Do  przeliczenia kursu waluty obcej w przypadku importu usług należy przyjąć kurs ogłoszony przez Narodowy Bank Polski (ewentualnie kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny) na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego.
Art. 31a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Podatnik może wybrać sposób przeliczania tych kwot na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego; w takim przypadku waluty inne niż euro przelicza się z zastosowaniem kursu wymiany każdej z nich względem euro.
W myśl art. 31a ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., w przypadku, gdy podatnik wystawia fakturę przed powstaniem obowiązku podatkowego, a kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone na tej fakturze w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury. Przepis ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.
Wskazany w powołanym przepisie  zwrot “gdy podatnik wystawia fakturę” nie odnosi się jednak do każdego podatnika podatku od wartości dodanej, lecz do podatnika jako podmiotu podlegającego obowiązkowi podatkowemu z tytułu konkretnej czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, z którą wiąże się obowiązek wystawienia faktury.  W sytuacji więc gdy czynnością opodatkowaną jest import usług, faktury nie wystawia podatnik tej czynności, lecz usługodawca niemający statusu podatnika podlegającego obowiązkowi podatkowemu z tytułu tego importu. W związku z tym, że faktura pochodzi od podmiotu, który nie jest podatnikiem z tytułu importu usług, to tym samym art. 31a ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.  nie ma zastosowania do przeliczania waluty obcej. Zatem już z samej analizy treści art. 31a ust. 2 w związku z art. 17 ust. 1 pkt 4 tej ustawy wynika, że faktura wystawiona przez usługodawcę zagranicznego nie jest fakturą od podatnika posiadającego ten status z tytułu importu usług. Podatnikiem jest podmiot nabywający usługę, a nie usługodawca.
Powyższe potwierdza również brzmienie art. 106a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.
Do  przeliczenia kursu waluty obcej w przypadku importu usług należy zatem przyjąć kurs ogłoszony przez Narodowy Bank Polski (ewentualnie kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny) na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego.
Barbara Głowacka
Doradca podatkowy
nr wpisu 12538
barbara.glowacka@isp-modzelewski.pl

Źródło: http://www.isp-modzelewski.pl/component/content/article?id=933&start=6