W niniejszym artykule omówiono problem podwyższenia w wyniku konfuzji kapitału zakładowego na gruncie podatku dochodowego.
Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 4 i 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych do przychodów nie zalicza się przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego, funduszu udziałowego albo funduszu założycielskiego, albo funduszu statutowego w banku państwowym, albo funduszu organizacyjnego ubezpieczyciela oraz dopłat wnoszonych do spółki, jeżeli ich wniesienie następuje w trybie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach, kwot i wartości stanowiących nadwyżkę ponad wartość nominalną udziałów (akcji), otrzymanych przy ich wydaniu i przekazanych na kapitał zapasowy, oraz w spółdzielniach i ich związkach – wartości wpisowego, przeznaczonych na fundusz zasobowy.
W związku z powyższym powstały wątpliwości czy podwyższenie w wyniku konfuzji kapitału zakładowego na gruncie podatku dochodowego powoduje powstanie przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych. W interpretacji indywidualnej z dnia 21 kwietnia 2017 r. (0111-KDIB1-3.4010.1.2017.1.MST) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał stanowisko wnioskodawcy, że w takim przypadku przychód nie powstaje za prawidłowe. Jak wskazał wnioskodawca w uzasadnieniu swego stanowiska w prawie polskim ?konfuzja? nie ma odrębnych uregulowań, dlatego należy ją traktować jako rodzaj wygaśnięcia zobowiązania, lecz bez zaspokajania roszczenia wierzyciela. W przedmiotowej sprawie spółka uzyskiwała od swego udziałowca wierzytelność względem której była dłużnikiem i w wyniku konwersji miał zostać podwyższony kapitał zakładowy. W przedmiotowej sprawie do wygaśnięcia zobowiązań dochodziłoby z mocy samego prawa, a nie z mocy umowy między stronami, gdyż zgodnie z umową spółki udziałowcy są zobowiązani w przypadku słabej sytuacji finansowej spółki do dokonywania dopłat. W dalszej części swego uzasadnienia wnioskodawca wskazał, że ?w przypadku dokonania konwersji wierzytelności na kapitał, w formie niepieniężnej, wygaśnięcie zobowiązań dłużnika wobec wierzyciela, następowałoby wskutek skumulowania w rękach jednego podmiotu praw przysługujących wierzycielowi i obowiązków dłużnika (czyli konfuzji)?. Jak słusznie zauważył wnioskodawca nie istnieje zobowiązanie, jeśli jeden podmiot jest zarówno wierzycielem, jak i dłużnikiem i z tego powodu nie można uznać, że w tym przypadku dochodzi do powstania przychodu z tytułu umorzenia zobowiązania.
W konsekwencji Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał stanowisko wnioskodawcy, że wartość wierzytelności otrzymanej przez spółkę na powiększenie jej kapitału zakładowego, w przypadku gdy spółka jest jednocześnie dłużnikiem tej wierzytelności, nie będzie stanowić przychodu podatkowego na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 4 oraz art. 12 ust. 4 pkt 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.
Maciej Jendraszczyk
Doradca podatkowy nr wpisu 12 238
Konsultant Podatkowy
w Oddziale Wielkopolskim
maciej.jendraszczyk@isp-modzelewski.pl
tel. 618483348
Źródło: http://www.isp-modzelewski.pl/component/content/article?id=867&start=10
