Dotychczas fiskus stał jednoznacznie na stanowisku, że ryczałty są zwolnione z podatku dochodowego tylko wtedy, gdy są wypłacane pracownikom Poczty Polskiej, lasów i pomocy społecznej.
Tak bowiem był interpretowany art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. , który zwalnia z podatku tylko zwroty za jazdy lokalne wypłacane wprost na podstawie odrębnych ustaw. Od pozostałych pracodawców wypłacających ryczałty swoim pracownikom fiskus oczekiwał pobrania zaliczki na podatek dochodowy. Przykładowo organ wskazywał: Zwracane przez pracodawcę pracownikowi (na podstawie umowy cywilnoprawnej) koszty z tytułu używania przez niego samochodu prywatnego w celach służbowych do jazd lokalnych, stanowią przychód pracownika w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten powinien być opodatkowany wraz z innymi przychodami ze stosunku pracy. Tak uznał Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w indywidualnej interpretacji podatkowej z 3 czerwca 2016 r. (nr IBPB-2-1/4511-221/16/MK).
Diametralnie inne stanowisko zostało jednak zaprezentowane np. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 lutego 2016 r. (sygn. IPPB4/4511-1369/15-2/MS). Organ podatkowy wziął pod uwagę m.in. wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 8 lipca 2015 r. (K 7/13) i stwierdził (w oparciu o stanowisko prezentowane w orzecznictwie sądów administracyjnych przyjmując wskazane przez Trybunał Konstytucyjny kryterium oceny), że ?(?) otrzymywana przez pracownika kwota wypłacana tytułem zwrotu kosztów poniesionych przez pracownika w związku z użyciem prywatnego samochodu w jazdach lokalnych (nie będących podróżą służbową w rozumieniu K.p.) jest świadczeniem poniesionym w interesie pracodawcy, bo to jemu przynosi konkretną i wymierną korzyść w postaci prawidłowo i efektywnie wykonanej przez pracownika pracy. Ponadto wskazać należy, że obowiązek zapewnienia prawidłowej organizacji pracy nie może być utożsamiany tylko z zapewnieniem biurka, materiałów biurowych, czy pokryciem kosztów eksploatacji samochodu służbowego czy kosztów zużytej energii elektrycznej. Ten obowiązek należy i trzeba odnosić i analizować w kontekście konkretnych obowiązków pracowniczych i wynikających z tych obowiązków oczekiwań pracodawcy. Skoro więc prawidłowe i efektywne wykonywanie obowiązków pracowniczych wymaga od pracownika użycia prywatnego samochodu, to sfinansowanie ww. kosztów przez pracodawcę nie jest korzyścią pracownika, ale właśnie wypełnieniem przez pracodawcę ustawowego obowiązku prawidłowego organizowania pracy, tak aby była ona wydajna i należytej jakości.
Tym samym, otrzymywana przez pracownika kwota wypłacana tytułem zwrotu kosztów poniesionych przez pracownika w związku z użyciem prywatnego samochodu w jazdach lokalnych (nie będących podróżą służbową w rozumieniu K.p.), tj. kosztów: w wysokości określonej w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. (Dz. U. Nr 27, poz. 271, z późn. zm.) udokumentowane ewidencją przebiegu pojazdu oraz udokumentowane poniesione koszty opłat parkingowych i opłat za przejazd autostradą, nie powoduje powstania po stronie pracownika przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Spółka zaś jako płatnik nie powinna doliczać do przychodów pracownika z umowy o pracę kwoty wypłacanego świadczenia stanowiącego zwrot kosztów z tytułu używania przez niego samochodu prywatnego w celach służbowych do jazd lokalnych oraz naliczać i odprowadzać od tych kwot zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.?
Obecnie istnieją więc sprzeczne interpretacje, ale te korzystne dla podatników wskazują, że kilometrówka (a więc i ryczałt) za jazdy prywatnym autem w celach służbowych nie jest przychodem pracownika. Podobnie wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 14 grudnia 2015 r. (nr IPPB4/4511-3-95/15-2/JK3). Również tak samo orzekł w analogicznej sytuacji Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 2 października 2014 r. (sygn. II FSK 2387/12). Należy jednak wskazać, że odnoszą się one jedynie do pracowników, albowiem przepis art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. dotyczy jedynie do pracowników. Jednak podstawą prezentowanego poglądu jest rozumienie pojęcia przychodu, które zmieniło się w szczególności po opublikowaniu powoływanego już wyroku Trybunału Konstytucyjnego.
Małgorzata Słomka
doradca podatkowy nr 09900
malgorzata.slomka@isp-modzelewski.pl
tel. 22 517 30 64
Źródło: http://www.isp-modzelewski.pl/component/content/article?id=869&start=10
