W wyniku nowelizacji ustawy CIT z dniem 1 stycznia 2018 r. organy podatkowe otrzymały nowy instrument w zakresie przeciwdziałania optymalizacji podatkowej w związku z nieodpłatnym transferem rzeczy lub praw do podmiotów powiązanych.
Na mocy ustawy z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. z 2017 r., poz. 2175) z dniem 1 stycznia 2018 r. do art. 14 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych wprowadzony został ust. 6, który umożliwia organowi podatkowemu określenie przychodu podatnika w razie nieodpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych (bez świadczenia usług), gdy zbycie tych rzeczy lub praw następuje na rzecz podmiotu powiązanego, czyli podmiotu, w którym podatnik lub podatnik wraz z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 tej ustawy, posiada udział w wysokości co najmniej 95%. Zmiana ma na celu przeciwdziałanie działania wykorzystującym nieodpłatny transfer aktywów (nieodpłatne zbycie rzeczy lub praw majątkowych) do podmiotów powiązanych. Zgodnie ze stanowiskiem ustawodawcy przedstawionym w uzasadnieniu do projektu ustawy z dnia 27 października 2017 r., przypadki nieodpłatnego przekazania rzeczy (praw) z ekonomicznego punktu widzenia, zasadniczo nie powinny mieć w obrocie gospodarczym miejsca. Z praktyki stosowania prawa (m.in. interpretacje indywidualne) wynika jednak, iż takie przypadki mają miejsce i nie są czymś wyjątkowym. Zawarty w art. 14 ust. 1 tej ustawy wymóg ?odpłatności? powoduje natomiast niemożność zastosowania tej regulacji do przypadku, w którym dana rzecz (prawo) jest przekazywana bez wynagrodzenia. W efekcie, organy podatkowe uzyskały możliwość określenia wartości rynkowej nieodpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych (bez świadczenia usług) na rzecz podmiotu powiązanego w oparciu o ceny rynkowe stosowane w obrocie rzeczami, prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca zbycia. Dla ustalenia wartości transakcji organy podatkowe może posłużyć się także opinią biegłego, której koszty poniesie ? co do zasady ? zbywający.
Sebastian Kopacz
Młodszy konsultant podatkowy
sebastian.kopacz@isp-modzelewski.pl
Źródło: http://www.isp-modzelewski.pl/component/content/article?id=916&start=10
