Zmiany podatkowe od 1 lipca 2023 r.

 

I. Zmiany w podatku od towarów i usług

 

1) Podwyższenie limitu sprzedaży małego podatnika do 2 000 000 euro.

Aktualnie uprawnieni do stosowania metody kasowej są podatnicy, u których wartość sprzedaży (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej 1 200 000 euro lub 45 000 euro – w przypadku m.in. podatników prowadzących przedsiębiorstwa maklerskie oraz zarządzających funduszami inwestycyjnymi, których wynagrodzenie stanowi kwota prowizji – art. 2 pkt 25 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.
Te same limity sprzedaży obowiązują w przypadku stosowania kwartalnego rozliczenia podatku od towarów i usług. Od 1 lipca 2023 r. nastąpi podwyższenie limitu wartości sprzedaży (wraz z kwotą podatku) z 1 200 000 euro do 2 000 000 euro uprawniającego do posiadania statusu małego podatnika. Spowoduje to zwiększenie liczby podatników uprawnionych do stosowania metody kasowej oraz kwartalnego rozliczenia w podatku od towarów i usług.

 

2) Zmiana zasad stosowania kursu przeliczeniowego dla faktur korygujących w przypadku gdy faktura została wystawiona w walucie obcej.

Następuje doprecyzowanie zasad stosowania kursu przeliczeniowego dla faktur korygujących, w przypadkach gdy pierwotna faktura została wystawiona w walucie obcej.

Zgodnie z generalną zasadą w zakresie przeliczenia kursu waluty obcej zarówno w wystawianych fakturach korygujących in plus, jak też in minus, kurs przyjmowany do przeliczenia kwoty korekty podstawy opodatkowania na fakturze korygującej będzie zasadniczo powieleniem kursu przyjmowanego dla pierwotnego rozliczenia.

W sytuacji gdy podatnik zdecyduje się na wystawienie zbiorczej faktury korygującej, z tytułu opustu lub obniżki ceny, nie będzie wówczas musiał stosować pierwotnego kursu zastosowanego do każdej z korygowanych transakcji. Przeliczenia na złote podatnik będzie mógł dokonać według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury korygującej (odpowiednio będzie mógł zastosować kurs średni EBC). Rozwiązanie będzie miało charakter fakultatywny, w takim przypadku podatnik będzie mógł zastosować  jeden zbiorczy kurs do wszystkich korygowanych transakcji.

Przepisy te nie będą miały zastosowania w przypadku korekt dokonywanych przez podatników stosujących przeliczenie z podatku dochodowego. Podatnik stosujący zasady z podatku dochodowego powinien stosować je również w przypadku ustalenie kursu do przeliczenia stosowanego przy korekcie, z wyłączeniem sytuacji w której dla danej transakcji nie można zastosować przeliczenia kursu waluty obcej z podatku dochodowego.

 

3) Doprecyzowanie okresu, za który deklarowana jest WDT, w przypadku gdy podatnik otrzymuje dokumenty potwierdzające WDT po okresie 3 miesięcy (moment powstania obowiązku podatkowego zamiast momentu dostawy)

Zgodnie z obecnymi regulacjami, jeżeli podatnik w określonym czasie nie posiada wymaganych dokumentów potwierdzających wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (WDT), obowiązany jest wykazać w ewidencji taką transakcję jako dostawę krajową (i w konsekwencji zastosować właściwą stawkę podatku, np. w wysokości 23%). Jednakże po otrzymaniu dokumentów potwierdzających dokonanie WDT, podatnik ma prawo do odpowiedniego skorygowania tej transakcji i zastosowania stawki 0%. W takim przypadku przepisy zobowiązują podatnika do wykazania transakcji WDT w rozliczeniu za okres, w którym dostawa została dokonana.

Od 1 lica 2023 r. podatnik będzie miał prawo do wykazania bądź skorygowania WDT w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy

 

4) Konsolidacja wydawania wiążących informacji

Wiążące informacje stawkowe (WIS), wiążące informacje akcyzowe (WIA), wiążące informacje taryfowe (WIT) oraz wiążące informacje o pochodzeniu (WIP) będzie wydawał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej – jako organu właściwego do wydawania WIT, WIP i WIA w ramach I instancji oraz rozpatrywania spraw odwoławczych w ramach II instancji.

Obecnie WIS są wydawane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, WIA –  przez Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu, a WIT oraz WIP – przez Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie, a organem odwoławczym w zakresie WIS jest Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, w zakresie WIA – Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie, natomiast w zakresie WIT i WIP – Szef Krajowej Administracji Skarbowej.

 

5) Ujednolicenie zasad w obszarze dotyczącym wydawania WIS i WIA

Zmiana ta  polega na zróżnicowaniu obligatoryjnych elementów WIS w zależności od celu, dla jakiego złożono wniosek o jej wydanie. W nowych przepisach wskazano elementy decyzji wydawanych dla celów wykorzystania WIS na potrzeby inne niż dotyczące stawki podatku od towarów i usług i przepisów wykonawczych do tej ustawy. Katalog ten nie zawiera stawki podatku  (w takich przypadkach bowiem podatnicy zasadniczo są zainteresowani klasyfikacją towaru lub usługi). Przepisy zawierają również zmianę doprecyzowującą, że w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług pod pojęciem WIS należy rozumieć zarówno wiążącą informację stawkową, jak i decyzję o zmianie wiążącej informacji stawkowej. Celem takiego zabiegu jest precyzyjne wskazanie zakresu i okresu ochrony dla podatników posługujących się tymi decyzjami i usunięcie ewentualnych wątpliwości w tym obszarze (wskazanie podatnikom jakiego rodzaju decyzje mogą oni otrzymać w związku z postepowaniami prowadzonymi w zakresie WIS i w jakich okresach przysługuje im ochrona).

Zmiana polega na uzupełnieniu katalogu podmiotów uprawnionych do wystąpienia z wnioskiem o wydanie WIS. O WIS będą mogły wystąpić –  oprócz podmiotów dokonujących lub zamierzających dokonywać czynności podlegających opodatkowaniu VAT i zamawiających w rozumieniu ustawy Prawo zamówień publicznych – również podmioty publiczne w rozumieniu ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o partnerstwie publiczno-prywatnym – w zakresie mającym wpływ na sposób obliczenia wynagrodzenia w związku z zawieraną umową o partnerstwie publiczno-prywatnym oraz zamawiający w rozumieniu ustawy z dnia 21 października 2016 r. o umowie koncesji na roboty budowlane lub usługi – w zakresie mającym wpływ na sposób obliczenia wynagrodzenia koncesjonariusza wraz z ewentualną płatnością od zamawiającego w związku z zawieraną umową koncesji na roboty budowlane lub usługi.

Kolejna zmiana ma na celu ujednolicenie tej regulacji z przepisami dotyczącymi WIA i doprecyzowanie, że oprócz wskazanych w przepisie elementów wniosku o wydanie WIS o charakterze obligatoryjnym, wzór wniosku może zawierać także elementy o charakterze fakultatywnym.

Następuje likwidacja opłaty od wniosku o wydanie WIS w wysokości 40 zł.

Pozostałe zmiany, w zakresie elementów jakie zawiera wniosek mają charakter doprecyzowujący i ujednolicający z WIA.

– wprowadzenie uprawnienia organ do wezwania do uzupełnienia wniosku o wydanie WIS o dodatkowe dokumenty odnoszące się do towaru, usługi lub świadczenia kompleksowego niezbędne do dokonania prawidłowej ich klasyfikacji. W przypadku niedostarczenia wymaganych dokumentów w określonym terminie (7 dni od dnia doręczenia wezwania) organ wydający WIS wyda postanowienie o pozostawieniu wniosku o wydanie WIS bez rozpatrzenia, na które służy wnioskodawcy zażalenie.

– organ wydający WIS, w przypadku stwierdzenia konieczności przeprowadzenia dodatkowych badań towaru w przypadku, gdy jest to niezbędne dla dokonania prawidłowej klasyfikacji towaru, może wezwać wnioskodawcę do dostarczenia, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, próbki towaru. W przypadku niedostarczenia próbki towaru w terminie określonym w wezwaniu organ wydający WIS wydaje postanowienie o pozostawieniu wniosku o wydanie WIS bez rozpatrzenia.

– możliwość zaskarżenia postanowienia o pozostawieniu wniosku o wydanie WIS bez rozpatrzenia w sytuacji niedostarczenia w wymaganym przepisami prawa terminie próbki towaru. Na postanowienie będzie służyć zażalenie.

– doprecyzowanie mocy wiążącej WIS oraz przysługującej podatnikom (nie tylko adresatom WIS) ochrony prawnej po dokonaniu zmiany lub uchyleniu WIS. WIS będzie wiązał organy podatkowe oraz podatnika, dla którego wydano WIS, w odniesieniu do dostawy, importu i wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz świadczenia usług dokonanych w okresie ważności WIS.

Zdefiniowano pojęcie okresu ważności WIS. WIS jest więc ważna od dnia następującego po dniu jej doręczenia i WIS traci ważność przed tego okresu  z dniem:

– następującym po dniu doręczenia decyzji o zmianie WIS albo decyzji o uchyleniu WIS, albo

– wygaśnięcia na podstawie art. 42h ust 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. tj. z mocy prawa.

Moc wiążąca obowiązuje w stosunku do czynności dokonanych w tym okresie niezależnie od tego, kiedy organ podatkowy będzie weryfikował rozliczenie podatnika, czy to w czasie trwania okresu ważności WIS, czy też po upływie tego okresu albo po wygaśnięciu WIS z mocy prawa (z uwzględnieniem oczywiście okresu przedawnienia wynikającego z Ordynacji podatkowej).

Obecna nowelizacja przewiduje szczególne przypadki, w których podatnicy uzyskują możliwość wstecznego zastosowanie się do decyzji zmieniającej pomimo związania pierwotną WIS. Podatnik ma możliwość skorzystania wstecznie z mocy ochronnej decyzji zmieniającej w precyzyjnie wskazanych sytuacjach, co w konsekwencji skutkuje wyłączeniem mocy wiążącej decyzji pierwotnej w okresie, w którym podatnik korzysta z tej możliwości. Poniżej szczegółowe wyjaśnienie tych wyjątkowych przypadków:

– zmiana WIS z powodu zmian dotyczących Nomenklatury scalonej; w takim przypadku podatnik będzie mógł się zastosować (w odniesieniu do dokonanych czynności) do decyzji o zmianie WIS wstecz (moc wiążąca zostanie „wyłączona”), jednakże tylko od dnia wystąpienia przesłanek, będących istotą decyzji o zmianie WIS (ust. 2a). W przypadku art. 42h ust. 3 pkt 1 będzie to data wejścia w życie zmian w CN, z uwzględnieniem ewentualnych przepisów przejściowych, w przypadku art. 42h ust. 3 pkt 2 – data wejścia w życie rozporządzenia klasyfikacyjnego Komisji Europejskiej, natomiast w przypadku art. 42h ust. 3 pkt 3 – data publikacji zmian lub wyroku TSUE w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i innych przesłanek wynikających z ustawy.

– zmiana WIS z powodu błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego; w takim przypadku podatnik będzie mógł się zastosować (w odniesieniu do dokonanych czynności) do decyzji o zmianie WIS wstecz (moc wiążąca zostanie „wyłączona”), jednakże tylko od dnia następnego po dniu doręczenia WIS, która została zmieniona (od tego momentu bowiem wiązała podatnika pierwotna WIS, która została zmieniona).

Podmioty inne niż adresaci WIS będą mogły skorzystać z ochrony przewidzianej przepisami Ordynacji podatkowej w zakresie czynności dokonanych od dnia następującego po dniu, w którym WIS została zamieszczona w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych  (zwanym dalej „BIP MF”) do dnia upływu okresu ważności WIS albo zamieszczenia w tym Biuletynie decyzji zmieniającej WIS albo decyzji o uchyleniu WIS albo dnia poprzedzającego dzień, w którym WIS wygasła z mocy prawa.

Adresat WIA może zastosować – na potrzeby podatku od towarów i usług – klasyfikację określoną dla danego towaru w WIA do czasu upływu jej aktualności, tj. upływu okresu ważności.

 

6) Zmiana w zakresie pojęcia bagażu podróżnego:

Zmiana treści przepisu 56 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. ma na celu ujednolicenie zapisów i nomenklatury w zakresie pojęcia bagażu osobistego dla potrzeb stosowania zwolnienia z podatku importu towarów przywożonych przez podróżnych w bagażu osobistym, do nomenklatury zawartej w art. 5 dyrektywy Rady 2007/74/WE z dnia 20 grudnia 2007 r. w sprawie zwolnienia towarów przywożonych przez osoby podróżujące z państw trzecich z podatku od wartości dodanej i akcyzy. Ze zmiany jednoznacznie wynika, że bagaż osobisty obejmuje wyłącznie paliwo znajdujące się w standardowym zbiorniku dowolnego pojazdu silnikowego oraz paliwo znajdujące się w przenośnym kanistrze, z uwzględnieniem limitów z art. 77 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.

 

7) Rezygnacja z formalnego wymogu posiadania faktury dotyczącej WNT przy odliczaniu podatku naliczonego z tego tytułu.

Zmiana dotyczy rezygnacji z wymogu posiadania faktury dotyczącej WNT przy odliczaniu podatku naliczonego z tego tytułu. Zatem po zmianie faktura nie będzie formalnym warunkiem odliczenia podatku. Powyższe spowoduje, iż podatek naliczony i należny z tytułu WNT będą zawsze rozliczane dokładnie w tym samym okresie rozliczeniowym, a w konsekwencji podatek od WNT będzie mógł być w pełni neutralny dla podatnika.

 

8) Zmiana warunków szybszego zwrotu podatku od towarów usług dla tzw. podatników bezgotówkowych.

Zmiana polega na obniżeniu z 12 miesięcy do 6 miesięcy okresu, który jest badany dla ustalania warunku:

– osiągania przez podatnika łącznej wartości sprzedaży wraz z podatkiem, zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kas rejestrujących online lub wirtualnych, za każdy okres rozliczeniowy nie niższej niż 50 tys. zł (po zmianie nie niższej niż 40 tys. zł), oraz

– prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu wyłącznie kas rejestrujących, które umożliwiają połączenie i przesyłanie danych między kasą rejestrującą a Centralnym Repozytorium Kas (tzw. kasy online lub wirtualne).

Jednocześnie stałemu obniżeniu ulegnie próg łącznej wartości sprzedaży wraz z podatkiem, zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kas rejestrujących online lub wirtualnych, za każdy okres rozliczeniowy – z 50 tys. zł do 40 tys. zł.

Obok zmian mających charakter stały wprowadzono również zmiany o charakterze czasowym – umożliwiające podatnikom korzystanie z preferencji szybszego zwrotu podatku po spełnieniu wprowadzonych przejściowo warunków. W okresie od dnia 1 stycznia 2022 r. do dnia 30 czerwca 2023 r. dla zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 6d, warunek, o którym mowa w art. 87 ust. 6e pkt 1 lit. b, uznaje się za spełniony, jeżeli udział procentowy otrzymanych płatności zrealizowanych z wykorzystaniem instrumentów płatniczych, w tym również przy użyciu usługi polecenia przelewu w rozumieniu ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych, z tytułu sprzedaży wraz z podatkiem, zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kas rejestrujących, które umożliwiają połączenie i przesyłanie danych między kasą rejestrującą a Centralnym Repozytorium Kas, określone w art. 111a ust. 3, dokumentowanej paragonami z oznaczeniem, z którego wynika, że płatność została dokonana przy użyciu karty płatniczej, przez wykonanie płatności mobilnej lub usługi polecenia przelewu, zgodnym z formą otrzymanej płatności, w stosunku do łącznej wartości sprzedaży wraz z podatkiem zaewidencjonowanej przy zastosowaniu tych kas w danym okresie rozliczeniowym, był nie niższy niż 65%.

Zgodnie z dodanym ust. 1a do tego artykułu, w okresie od dnia 1 lipca 2023 r. do dnia 30 czerwca 2025 r. podatnik ma możliwość skorzystania z preferencyjnych warunków zwrotu VAT pod warunkiem, że:

– udział procentowy łącznej wartości sprzedaży wraz z podatkiem zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kas rejestrujących (online lub wirtualnych), w danym okresie rozliczeniowym w całkowitej wartości sprzedaży wraz z podatkiem dokonanej przez podatnika w danym okresie rozliczeniowym, był nie niższy niż 70% (po okresie dwóch lat warunek wzrośnie do wymaganych 80%),

– udział procentowy otrzymanych płatności zrealizowanych z wykorzystaniem instrumentów płatniczych, w tym również przy użyciu usługi polecenia przelewu w rozumieniu ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych, z tytułu sprzedaży wraz z podatkiem, zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kas rejestrujących (online lub wirtualnych), dokumentowanej paragonami z oznaczeniem, z którego wynika, że płatność została dokonana przy użyciu karty płatniczej, przez wykonanie płatności mobilnej lub usługi polecenia przelewu, zgodnym z formą otrzymanej płatności, w stosunku do łącznej wartości sprzedaży wraz z podatkiem zaewidencjonowanej przy zastosowaniu tych kas w danym okresie rozliczeniowym, był nie niższy niż 55% (po okresie dwóch lat warunek wzrośnie do wymaganych 80%).

We wskazanym okresie do łącznej wartości sprzedaży wraz z podatkiem zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kas rejestrujących, o której mowa w art. 146k ust. 1 i 1a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. nie wlicza się wartości sprzedaży dokumentowanej fakturami, o których mowa w art. 106h ust. 2 i ustala w oparciu o dane gromadzone w Centralnym Repozytorium Kas (art. 146k ust. 2). Natomiast całkowitą wartość sprzedaży wraz z podatkiem, o której mowa w art. 146k ust. 1 pkt 1, ustala się w oparciu o dane z JPK_VAT (dodawany art. 146k ust. 3).

Po okresie przejściowym czasowe progi powrócą do wartości założonych w przepisach art. 87 ust. 6e ustawy z dnia 11 marca 2004 r.

Zmiany będą miały zastosowanie do okresów rozliczeniowych przypadających od dnia 1 lipca 2023 r. Dodawany przepis art. 87 ust. 6m i 6n stanowi doprecyzowanie zasad proceduralnych dotyczących zwrotu VAT w terminie 15-dniowym.

Przepisy art. 87 ust. 6j-6l stanowią szczególną zasadę doręczania postanowień o przedłużeniu terminu 15-dniowego zwrotu podatku albo decyzji o odmowie dokonania zwrotu podatku w terminie 15 dni. Przewidują one fikcję doręczenia dla przypadków, gdy takie postanowienie lub decyzja nie zostaną podjęte albo odebrane w terminie 4 dni od dnia określonego w ust. 6j pkt 1-3.

 

9) Likwidacja obowiązku uzgadniania z naczelnikiem US w formie protokołu prognozy proporcji

Zlikwidowano obowiązek uzgadniania z naczelnikiem US w formie protokołu proporcji do odliczenia podatku naliczonego w przypadku podatników, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotów, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż
30 000 zł, i w to miejsce wprowadzenia wymogu zawiadomienia naczelnika US o przyjętej proporcji

 

10) Likwidacja obowiązku uzgadniania z naczelnikiem US w formie protokołu prognozy prewskaźnika

Zlikwidowano obowiązek uzgadniania z naczelnikiem US w formie protokołu prognozy w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku podatników obowiązanych do stosowania tzw. prewspółczynnika, którzy rozpoczynają  w danym roku wykonywanie działalności, i w to miejsce wprowadzenie wymogu zawiadomienia naczelnika US o przyjętych danych wyliczonych szacunkowo. Analogiczne zmiany jak w punkcie powyżej zostały zaproponowane w przypadku ustalania prewspółczynika przez podatników. Zmiany w  art. 90 ust. 8 oraz art. 86 ust. 2e mają na celu przyjęcie w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. jednolitych zasad  w odniesieniu do współczynnika oraz prewspółczynnika proporcji.

 

11) Zwiększenie kwoty pozwalającej na uznanie, że proporcja określona przez podatnika wynosi 100%.

W sytuacji gdy proporcja ta przekroczyła u podatnika 98%, z obecnych 500 zł do 10 000 zł;

 

12) Wprowadzenie opcji rezygnacji z dokonania korekty,

Jeżeli różnica pomiędzy proporcją wstępną a ostateczną nie przekracza 2 punktów procentowych oraz w przypadku gdy proporcja ostateczna jest mniejsza niż proporcja wstępna, a podatek naliczony niepodlegający odliczeniu wynikający z różnicy między tymi proporcjami oraz tzw. korekty wieloletniej nie przekracza 10 000 zł. Przepisy art. 91 ust. 1a i 1b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. będą stosowane, począwszy od korekt dokonywanych za 2023 r. (tj. dokonywanych w pierwszym okresie rozliczeniowym roku 2024). Przy różnicy między proporcją wstępną a ostateczną wynoszącą 2%, podatnik co do zasady nie będzie obowiązany do dokonania korekty rocznej. Różnica przekraczająca 2 punkty procentowe będzie skutkowała koniecznością dokonania korekty. Jednocześnie wprowadzenie progu kwoty podatku naliczonego niepodlegającej odliczeniu wykluczy sytuacje, w których kwota odliczonego w ten sposób VAT osiągałaby znaczne wartości.

Rozwiązanie to będzie dostępne również dla funkcjonujących od dnia 1 stycznia 2023 r. podatników będących grupami VAT.

 

13) Wprowadzenie zmiany w zakresie faktur dotyczących sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

W art. 106h ust. 1-4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. zawarte są obecnie regulacje w zakresie faktur dotyczących sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Zmiana dotyczy uregulowania przypadku dołączenia do takiej faktury danych identyfikujących paragon w postaci elektronicznej, tj. numer dokumentu, numer unikatowy kasy rejestrującej. Wprowadzenie tych zmian związane jest z dostosowaniem do regulacji dotyczących e-paragonów.

 

14) Wprowadzenie nowej, dodatkowej możliwości uwolnienia się od odpowiedzialności solidarnej w sytuacji zmiany faktora.

Zmiana art. 108a ust 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. daje możliwości uwolnienia się od odpowiedzialności, która mogłaby być stosowana właśnie w sytuacji zmiany jednego faktora na drugiego. Dotychczasowy faktor uwalniałby się od odpowiedzialności poprzez przekazanie kwot podatku bezpośrednio na rachunek VAT nowego faktora. Dostawca nie byłby angażowany w ten proces.

 

15) Zmiana w zakresie podzielonej płatności.

Wynikające z zastosowania mechanizmu podzielonej płatności (niestosowanie sankcji VAT oraz podwyższonych odsetek od zaległości) są stosowane również w przypadku, gdy zapłata kwoty odpowiadającej kwocie podatku wynikającej z otrzymanej faktury zostanie zapłacona z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności przez podatnika innego niż wskazany na fakturze, np. przez faktora (przykładowo w faktoringu odwróconym).

 

16) Zmiana w zakresie zwrotu kwoty wydanej na zakup kasy rejestrującej

W celu usprawnienia procesu rozpatrywania takiego wniosku, i co za tym idzie szybszego zwrotu ww. kwoty proponuje się wprowadzenie regulacji, aby organ podatkowy, w przypadku wniosku, który nie budzi wątpliwości, dokonywał zwrotu kwoty wydanej na zakup kasy rejestrującej bez wydawania decyzji. Wprowadzenie nowej regulacji nie narusza praw podatników, ponieważ sprawdzenie wniosku odbywać się będzie zgodnie z warunkami przewidzianymi w Ordynacji podatkowej, a zwrot należnej kwoty wydatkowanej na zakup kasy rejestrującej nastąpi (tak jak dotychczas) na rachunek podatnika.

 

17) Wprowadzenie przepisów mających na celu zapewnienia podatnikom ochrony przed ewentualnymi konsekwencjami kwestionowania przez administracje podatkowe innych państw terminowego uiszczenia podatku w procedurach szczególnych.

Zmiany wynikają z konieczności zapewnienia podatnikom ochrony przed ewentualnymi konsekwencjami kwestionowania przez administracje podatkowe innych państw terminowego uiszczenia podatku VAT w procedurach szczególnych poprzez OSS (procedura unijna i nieunijna) i IOSS (procedura importu). Nastąpi modyfikacja terminu płatności podatku w procedurach szczególnych przy użyciu OSS i IOSS poprzez zastosowanie reguły, zgodnie z którą termin płatności będzie upływał również w przypadku gdy ostatni dzień terminu przypada na sobotę lub dzień ustawowo wolny od pracy. Takie rozwiązanie zapewni pełną zgodność krajowych przepisów z przepisami prawa unijnego. Uiszczenie przez podatnika podatku w tak określonym terminie wyeliminuje ryzyko kwestionowania terminowości wpłaty przez obce administracje podatkowe, które nie zawsze rozumieją szczegółowe uregulowania obowiązujące w Polsce, w tym przepisy Ordynacji podatkowej.

 

18) Wprowadzenie przepisów stanowiących podstawę do określenia wzorów elektronicznych deklaracji korygujących, które będą składane poza systemem OSS i IOSS bezpośrednio do Łódzkiego US:

Podatnik, dla którego państwem członkowskim konsumpcji jest Polska, składa korektę deklaracji VAT drogą elektroniczną, za pomocą aplikacji informatycznej udostępnionej na portalu podatkowym, do Łódzkiego Urzędu Skarbowego. Z uwagi na to, że podatnik składając korektę deklaracji może już nie być zidentyfikowany na potrzeby procedury szczególnej rozliczania VAT, a art. 3 ust. 3 pkt 3 tej ustawy określa Łódzki Urząd Skarbowy jako właściwy organ podatkowy dla podatników dla których państwem członkowskim konsumpcji jest Polska, zidentyfikowanych na potrzeby tej procedury, bezpośrednio w przepisie konieczne jest doprecyzowanie właściwego urzędu do którego będą składane takie korekty. Dodany art. 130ca ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. określa jakie dane będzie zawierała korekta deklaracji. Dodany art. 130ca ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.  reguluje kwestie waluty w jakiej należy sporządzić korektę deklaracji oraz sposób przeliczania waluty krajowej na euro. Zgodnie z projektowanym przepisem w tym przypadku odpowiednie zastosowanie będą miały przepisy art. 130c ust. 6 i 7. Oznacza to, że korekty będą sporządzane w euro, natomiast w sytuacji gdyby konsumenci dokonywali płatności w innych walutach niż euro, do ich przeliczenia na euro należałoby zastosować kurs wymiany opublikowany przez Europejski Bank Centralny w ostatnim dniu danego okresu rozliczeniowego (tj. ostatni dzień kwartału) albo – jeżeli nie zostanie opublikowany w tym dniu – kurs wymiany opublikowany następnego dnia. Zgodnie z nowym art. 130ca ust. 4 tej ustawy kwota podatku, w odniesieniu do której dokonywana jest korekta należy wpłacić w euro, na rachunek bankowy Łódzkiego US. W przypadku transakcji rozliczonych uprzednio w procedurze nieunijnej w ramach systemu OSS przewidziane są identyczne zasady składania korekt deklaracji. Korekta składana jest bezpośrednio do państwa członkowskiego konsumpcji, przy czym następuje to poza systemem OSS.

 

II. Zmiany w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji:

1) rozszerzenie katalogu dokumentów stanowiących podstawę egzekucji administracyjnej o korekty deklaracji składane poza procedurami szczególnym w Polsce jako państwie członkowskim konsumpcji,

2) wyłączenie obowiązku zamieszczania w ww. korektach deklaracji pouczenia o tym, że stanowią one podstawę do wystawienia tytułu wykonawczego oraz obowiązku przesyłania upomnień poprzedzających wszczęcie egzekucji administracyjnej do należności pieniężnych z tytułu podatku od towarów i usług rozliczanego na podstawie korekty deklaracji składanej poza procedurą szczególną bezpośrednio w Polsce,

3) wprowadzenie zasady przeliczania należności pieniężnej wynikającej z korekty deklaracji na walutę polską (w złotych).

 

III. Zmiany w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe:

1) umożliwienie przekazywania środków z rachunku VAT na rachunek VAT przedstawiciela Grupy VAT celem zapłaty do urzędu skarbowego należnych podatków,

2) dodanie nowego tytułu do obciążenia rachunku VAT,

3) rozszerzenie możliwości przeznaczenia środków zgromadzonych na rachunku VAT na kolejne podatki oraz opłaty (podatek od wydobycia niektórych kopalin, podatek od sprzedaży detalicznej, opłata od środków spożywczych /tzw. podatek cukrowy/, zryczałtowany podatek od wartości sprzedanej produkcji /tzw. podatek od produkcji okrętowej/, opłata za zezwolenie na obrót hurtowy w kraju napojami alkoholowymi oraz za zezwolenie na wyprzedaż posiadanych zapasów napojów alkoholowych, dla przedsiębiorcy zaopatrującego przedsiębiorcę posiadającego zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży w napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml/ tzw. opłata od „małpek”/ oraz podatek tonażowy).

 

IV. Zmiany w zakresie ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn

Zgodnie z nowym od 1 lipca 2023 r. brzmieniem art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, opodatkowaniu podlega nabycie, od jednego zbywcy, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej:

1) 36 120 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej;

2) 27 090 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do II grupy podatkowej;

3) 5733 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do III grupy podatkowej.”,

Ponadto wprowadzono zmianę dotyczącą okresu, za który oblicza się wartość przekazanych w ramach darowizny środków. W obecnie obowiązujących przepisach okres, za który liczy się uzyskane tytułem darowizny środki od jednego darczyńcy, wynosi 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło nabycie. Poprawka wprowadza zasadę, że wartość środków liczy się w roku, w którym nastąpiło nabycie środków w ramach darowizny, oraz za okres 5 lat przed tym rokiem.

 

V. Zmiany w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa:

1) dostosowanie zakresu kompetencji DKIS i szefa KAS do procesu konsolidacji wiążących informacji,

2) usprawnienie wykonywania zadań przez KAS w zakresie prowadzonych rozliczeń z podatnikami